” Ta Istota bardzo prosi, Aby mogła Światło głosić
Z głębi Dusza się odzywa, Swe talenty, wnet odkrywa
Płyną one, uwolnione Drzewnym szumem uświęcone
Niechaj błysną, pod gwiazdami Pracę czyniąc, z przemianami
No bo o to chodzi przecież, Aby dobro robić w świecie
Klon Ci dary u stóp składa, Bo Cię lubi, tak powiada
Drzewo serca, Drzewo wiary Już rozpuszcza program stary
Jakie dary, on nie powie Bo się wkrótce sama dowiesz ”
Wczoraj miałem chyba najintensywniejszy i zarazem najkrótszy w życiu warsztat dendroterapii, który wyprawiłem dla uprzejmej Ani, w podziękowaniu za organizację szkolnego spotkania dla dzieci w Poznaniu. Najpierw miało być to po prostu krótkie przesłanie od Drzew, ale w trakcie przyszła mi inna propozycja, i pojechaliśmy do Klona Kostura na jesionowym szlaku. To był strzał w 10. Na drodze ‘’pilotował’’ nas ciągle biały myszołów, i dzierzba gąsiorek, które można powiedzieć przyglądały się nam przy przeprawie przez drogę. Ptaki – znaki. Gdy już zbliżaliśmy się do Drzewa, czułem jak układają mi się słowa. Pod pniem się dopełniło. Wypowiedziałem słowa napisane powyżej.
Gdy mówiłem, z wnętrza drzewa odezwał się nagle łomot, jakby młotkiem, zupełnie jakby ktoś dobijał się od środka. Wręcz huk, miarowy. A w pobliżu ani dzięcioła, ani wiewiórki. I niby głowa wie, że wiał wiatr, a struktura w środku drzewa musiała się zmienić, może coś wypróchniało… Ale i tak oboje mieliśmy dreszcze.
Znam Klona Kostura nie od dziś, spędziłem pod nim niejedną jesienną i księżycową nockę, także podczas wichur. Takich dzwięków nigdy z siebie nie wydawał… Spędziliśmy pod nim około godziny, sytuacja powtórzyła się jeszcze 3 razy.
Coś pięknego, chyba mi wraca. Był czas, kiedy niemal każdy kto do mnie przyjeżdżał, otrzymywał takie osobiste przesłanie od Drzewa, przekazywane za pośrednictwem mojej Duszy. Zawsze aktualne, dopasowane, potrzebne, poruszające…
Sam zaś dostałem od Klona wieści i propozycję tak mocną, że musze pogrążyć się w kilku dniach kontemplacji nad tym, czy jestem w stanie to przyjąć..
A jeśli i Ty masz potrzebę / ochotę spotkań z Drzewami i odczytu osobistych przesłań, tudzież spokojnych wędrówek, to zapraszam do Wielkopolski pod Poznań. Warsztat jest kameralny, organizowany tylko dla Ciebie.
Przekaz osobisty, spisany na zamówienie – dla Agnieszki:
Dawnych trudów, nocne zmary Już przygarnął, świat ich stary
Sploty trosk, i tęsknot zjawy Dziś zostawią swoje sprawy
Bowiem drzewa tu przychodzą Z nimi zawsze jest po drodze
A więc czas już, pod konary Błogosławieństw przyjąć dary
Z Tobą sosna, rześka, świeża Co pamięta czyny zwierza
I powiedzieć sosna pragnie, Że świat ludzki, nieporadnie
Podjąć rzeczy wciąż próbuje A obfitość, nie kosztuje
Z Tobą Olcha, jej ukłony Tam gdzie biją bagien dzwony
I straszydła we mgłach kryją Czasem także wilki wyją
W Olszy wiele spraw pogrąży Jeśli za nią tam podąży
Kryje się przekazu głębia Pod opieką, Miłorzębia
Powie on, dobitnie stoi Że niczego, się nie boi
Zaś na końcu, gdzieś daleko Tam za łęgiem, stawem, rzeką
Wzrasta jedna opiekunka Czuła w gestach swych, piastunka
Jej to możesz się powierzyć I z tajemnic wielu zwierzyć
Wielka ona, no i szara Z Tobą też, Topola stara
I zamyka drzewne koło Niechaj dzieje, zgodnie z wolą
Witaj Agnieszko,
Jakoś od początku czułem, że przekaz Twój będzie mocny, konkretny no i potrzebny.
Drzewa pokazywały się i przychodziły już podczas mojej ostatniej zimowej wędrówki, a zwłaszcza ten Miłorząb. Usilnie się pokazywał, z jednym zdaniem. Ale do rzeczy – otacza Cię bardzo różnorodny Krąg Drzew, będący jak ja to czytam, zapisem energetycznym spraw kołaczących wokół Twojej Istoty – Duszy. Natura, przyroda jest z nami tak spleciona, tak wryta w nasze życie, że u większości ludzi pozostawia w eterze pozostałości, które można odczytać. Są to jakby zapiski w kronice jej wędrówki, tropy, znaki, litery. Niekiedy pokazują się też zioła, ptaki, mniejsze rośliny, kwiaty. Są obok Ciebie dwa Drzewa wody, Topola z Olchą. One zawsze symbolizują podświadomość. Sosna kojarzona jest z żywiołem ognia/powietrza, zaś Miłorząb to czysty ogień.
Sosna – Rytm Życia
Pokazała się jako pierwsza, i będzie może określona jako Twoje główne Drzewo Mocy, ale o tym zaraz. Sosny to Drzewa Kobiet samodzielnych i zaradnych, ze zrównoważonymi energiami w działaniu, potrafiącymi okiełznać życie i odnaleźć się w każdej sytuacji. Wytrwałe sosny zapuszczają korzenie przez sypkie piaski, w twardych szczelinach skał górskich, niekiedy także w dołach bagien, Matka Natura przystosowała je, aby poradziły sobie zawsze i wszędzie. Te sosnowe atrybuty przejawiają się zazwyczaj w ludziach, którym patronuje. Sosna uczy jak rozsądnie, rozważnie gospodarować swymi siłami, wnosi harmonię i równowagę, wskazuje dobre rozwiązania i wieszczy sukcesy. Jej domeną jest upór i wytrwałość. Bynajmniej nie jest drzewem ‘’pokornym’’, ma swój zdecydowany charakter. Sosny uczą nas, jak z pozornie nienajlepszej sytuacji wyciągnąć dobre chwile, naukę i zastosować ją w przyszłości. To drzewa intelektu, twórczości, przepływu, nieustającej inspiracji. Zamysłem Stwórcy było, aby pozostawić światu drzewo, które będzie żywą biblioteką przypomnienia tych składowych. Aby ludzie mogli dzięki sośnie wracać do swojej siły. Szumiące patronki osób zagubionych, w swoim świecie tworzą zbiorowiska zwane borami, będące domem dla wielu gatunków owadów, ptaków, ssaków, porostów i grzybów. Pozornie jałowe, świetliste, ubogie i nieciekawe, po dłuższej wędrówce odkrywają bogactwo swych wdzięków. Jest to drzewo, do którego możesz się udać jako pierwsza.
Olsza Czarna – Wędrowne Ukojenie
Na początku wiersza przychodzą słowa o troskach, trudach i tęsknotach, które drzewa pojawiając się biorą jednocześnie pod swoją opiekę, rozpuszczają, i pomagają się rozproszyć.
Napisałem te słowa, bo spoglądając na Ciebie tak po prostu przyszło – w oczach są smutki, zmęczenie, i tęsknota za jakimś spełnieniem. Może nawet okruchy strachu. Im przygląda się Olcha, której zadaniem jest ochrona przed urokami, niesprzyjającymi siłami, manipulacjami astralnymi, otwieraniem / zamykaniem wrót wymiarów i portali. Olsza zapuszcza korzenie przez muł i błota, gdzie dociera do życiodajnych składników odżywczych. Jest też odporna za zalanie wodą, dzięki umiejętności wytwarzania pierzastych, korzennych tchawek. Dlatego Olchy doskonale znają ‘’tą drugą stronę’’, nieustannie odbierając informacje z żywiołu wody. Wiedzą co kryje się w głębinach, i jak z tym rozmawiać. Wyciągają na wierzch, i transformują tą całą szarą masę w zieleń liści, brązowe szyszeczki i rozkwit.
Jednocześnie, olcha z Tobą bardzo rezonuje, bo dostrzegam też siłę, pewność, zdecydowanie, nieustępliwość i wewnętrzne przekonanie o ‘’swojej słuszności’’. Jakbyś kiedyś już była Wiedzmą, współpracującą z naturą i żywiołami, zielarką ludową. Być może przy pracy z Olchą wrócą Ci takie wspomnienia. Najważniejsze: Możesz śmiało zanurzyć się z Olszami w tym co trapi, a co padło we frazach wiersza. Pomogą Ci przez to bezpiecznie przejść.
Miłorząb – Książę Wigoru
Docieramy do Drzewa, które sprawiło mi największe zaskoczenie w tym rozpoznaniu. Gdyż nie pracuję ‘’ z drzewami zagranicznymi’’, mało o nich wiem, i nie mam okazji poznawać. Ale Miłorząb przyszedł, i trzeba mu się przyjrzeć. Jest to jedyny gatunek z rodziny Miłorzębów, który przetrwał do naszych czasów. Potrafi dożyć 4 tys lat. Sędziwy, trochę archaiczny, niesie z sobą pamięć dziejów dawnych i zapomnianych. Jednocześnie jest pełen wigoru, apetytu na życie i wsparcia którym może obdarować innych. Można powiedzieć, że to zwycięzca – On jeden ze swego rodu wiedział jak przetrwać i dostosować się, aby dzisiaj zielenić się w spełnieniu i nieść pomoc potrzebującym. Choć jest gatunkiem iglastym, wytwarza całkiem udane liście. Swoista dwoistość. Jedne osobniki wytwarzają kwiaty męskie, inne żeńskie. Chiński Yn – Yang. Od setek lat stosowany w tradycyjnej medycynie chińskiej. W krajach azjatyckich nazywany jest boskim drzewem życia. Charakteryzuje się długowiecznością oraz znaczną odpornością na szkodliwe działanie czynników zewnętrznych. Liść miłorzębu japońskiego zawiera cenne substancje lecznicze, wykazujące aktywność neuroprotekcyjną i przeciwutleniającą. Ekstrakty z Ginkgo biloba poprawiają przepływ krwi i funkcjonowanie układu krążenia oraz pracę mózgu. Miłorząb dwuklapowy pochodzi z południowo-wschodniej Azji. Do Europy został sprowadzony z Japonii w XVIII wieku, skąd następnie rozpowszechniono go na cały kontynent. W wieku 30 lat osiąga około 8-12 metrów wysokości, najstarsze zaś obserwowane w Polsce okazy mają około 30 metrów. Słynie z licznych właściwości i zastosowań w medycynie. Koniecznie zbadaj temat, czy nie chodzi może o jakieś zastosowania zdrowotne Miłorzębu, które mogą Ci sprzyjać. Mimo swojej odporności i długowieczności, w naturalnym środowisku jest już gatunkiem rzadkim, wpisanym do czerwonej księgi. W kulturze wschodu uważany za jedno z drzew świętych. Sadzony przy świątyniach. Panuje przekonanie, że miłorzęby sadzono przy świątyniach dlatego, by chroniły je przed pożarami. W przypadku pojawienia się ognia na płonące dachy miały spadać z każdego liścia krople wody. W 1923 r. po silnym trzęsieniu ziemi spłonęło prawie do szczętu całe Tokio. Ocalała m.in. stara świątynia Kwannon, osłonięta przez wielki okaz miłorzębu, a wraz z nią ludzie, którzy się w niej skryli. W pożarze drzewo utraciło wprawdzie wszystkie liście, ale przeżyło i na wiosnę znów okryło się zielenią.
Twój Miłorząb powiada jednak kilka rzeczy, które ważne są na ten moment. Pokazuje się jako silny opiekun, i ‘’konkuruje’’ z sosną o miejsce Drzewa Wiodącego. Niczego się nie boi. Może to właśnie on najbardziej pomoże okiełznać strachy?
Tak jak przetrwał pożar i ochronił swoich podopiecznych. Zapowiada się Wam obiecująca znajomość.
A miłorząb, dwuklapowy, On powiedzie, do odnowy
I obudzi iskrę Ducha Jeśli tylko go posłucha
Bratem jest, i przyjacielem Razem z nim doświadczysz wiele
Topola Szara – Wiosenne Porządki
Czas na sprzątanie – rzecze poczciwa Topola, która niczym nieodgadniona ‘’Buka z muminków’’ człapie ociężale, domykając sprawy drzewnego wiecu. Jest w niej melancholia, ugoda, i odpuszczenie. Topole są przyjacielskie ludziom, choć najczęściej pomijane i niedoceniane, a nawet uważane za niesprzyjające. Wynika to z nieznajomości ich dobroczynnego działania. Owszem, pobierają one dużo energii ludzkiej, lecz to nieodzowne aby doświadczyć prawdziwego oczyszczenia. Zwłaszcza teraz, kiedy pole energetyczne zaśmiecone jest falami pasm radiowych, komunikacyjnych, internetowych, oczyszczająca siła topól pozostaje nieoceniona i bardzo przydatna dla zachowania zdrowia.
Wczoraj byłem u Topól – wnet podreperowały mi nastrój.To jedno z drzew jednoczących przeciwieństwa, podobnie jak Miłorząb. Pomaga spotkać się z historiami przeszłości i uzdrowić je. Potrafi łączyć się z zaświatami, a jednocześnie bardzo silnie chroni nas przed nadużyciami energetycznymi. Dodaje sił i mądrości. Przede wszystkim jest niezawodną i zawsze pomocną przyjaciółką, choć należy Topole traktować z należytym szacunkiem i respektem. Potrafią bowiem mocno zakręcić energią, u osób bardziej wrażliwych wywołać bóle głowy lub senność.
Twoja Topola przychodzi z etapem domykania spraw rodowych i rodzinnych, bo i w tym są one także specjalistkami. Będziesz jednak przerabiać te tematy z innym terapeutą. Topola Szara pokazuje się tu jako wyrozumiała piastunka dla Twoich spraw, i dużo bardziej otwarta na ich całkowite przyjęcie niż pozostałe drzewa. Co dość dziwne, możesz przychodzić do niej często na ten moment (kilka najbliższych miesięcy) i powierzać jej swoje opowieści, lub po prostu z nią być. Drzewo to znajdziesz w łęgach nad rzekami, niekiedy przy jeziorach, polnych rowach i przy polnych dróżkach, tam napotkać można jeszcze całe aleje. Do niej najlepiej będzie udać się na końcu, po odnalezieniu i pracy z drzewami wymienionymi wyżej.
Przesłanie spisane dla Agnieszki, na życzenie klientki. A jeśli i Ty chciałbyś poznać swoje Drzewa Mocy, wspierające, i opiekuńcze, otrzymać podobny osobisty tekst pod kątem Twych spraw, lub porozmawiać na sesji, zapraszam do kontaktu. Jeśli czujesz, że potrzebujesz podpowiedzi, wskazówki, przesłania. Wykonuję analizy personalne i wskazuję osobiste drzewa do codziennego kontaktu i pracy. Robię również interpretację przekazu / energii drzew z fotografii, jeśli odwiedzasz już jakieś drzewo, i chciałbyś się o nim czegoś dowiedzieć. Zapraszam do kontaktu:
Las dęba Radosława obfituje w ogrom dostojnych, dębowych osobistości. Pochłaniają niemal cały zagajnik, niespodzianie wyłaniając swoją potęgę w wiekowych kręgach. Pamiętam, że spojrzałem lornetką przez zagon topinamburu, a dostrzegając zarysy koron odległych drzew, wiedziałem – tam jest jakiś dębowy wiec. Wchodząc do lasu nie spodziewałem się napotkać trzech zrośniętych, wysokich i przeogromnych trojaków. Ależ mnie zachwycili! Wyobrazcie sobie drzewo, pokroju mocarnego Dęba Radosława, tylko x3. To się nie dzieje pierwszy raz, kiedy on kieruje moje kroki, pomagając mi odkrywać sekrety swojego lasu. Pamiętam jak to wyszło – chciałem iść na miedzę do innego dęba Wojciecha, a Radosław rzekł że dzisiaj nie muszę. Gdy się podniosłem, drogę zagradzały mi sarny. I tak trafiłem tutaj. Nie będę pisał że drętwienie, moc, wzruszenia, przepływ, tylko pozostawię Was, z dębowym słowem.
Tu się na moment zatrzymaj Oddech weź głęboki Niczego już w sobie nie trzymaj Zobacz świat szeroki
Razem w sile, jedno ciało W głąb korzenie, poplątało
Dęby progi wieków niosą Ranek wita rześką rosą
A my z nim, porozmawiamy Dojrzewają w pniach już plany
Tu przyszedłeś, czego szukasz W kniei wzrasta, Twa nauka
Życie sławisz, to upadasz Dębów oto jest porada:
Sukces, siła, co podziwiasz Do nich wiedzie, linia krzywa Pełna niespodzianek losu Tworzy ona się z chaosu Cały klucz, to sztormy przetrwać Nie zapomnieć swego sedna A prostota drzewo wiedzie Spocznij wreszcie, nasz sąsiedzie Teraz pobądź, w ciszy z nami Pnie obejmij, ramionami Zostań tak jak długo zechcesz Świat się toczy, słowem, gestem
Mmmmmm, bhhhhhhhh
Słońce świeci, już południe Zobacz wokół jak jest cudnie Żółtej złoci, się dobroci Sarny z pola idą psocić Ziemia sypie klejnotami Wyczuwamy je, pod nami Barwią nicość, kolorami Dojrzewają pąki w sokach Droga, prosta i szeroka Aby światłem się nasycić Możesz tego też pochwycić Słyszysz ciche, cyt – stukanie To gałęzi jest wołanie
Buhhhhh, jak dobrze wiosną
Pokłoń od nas też się sosnom Pozdrów orła, co na niebie Też spogląda tam na Ciebie Czas się zbliża pożegnania, W słowach zapisz swe starania I do drzew zaglądaj częściej Znaleźć Ci pomogą miejsce Pieśnią z nami Ty rozmawiasz Nią najlepiej, się uzdrawiasz Teraz idz już, słońce woła
I takie przesłanie od dębów nowo poznanych dostałem. Prosi się jeszcze wiersz o interpretację, słowo wyjaśnienia. ”Żółta złoć” to po prostu gatunek rośliny, kwitnącej jak ”słoneczko”. Bielik szybował nade mną wcześniej, i mniemam że dębów za wiele nie obchodzi kwestia nazewnictwa, że tam orzeł czy orłan.
PS. Zapraszam też na indywidualne warsztaty pracy z Drzewami Mocy, które prowadzę w swojej krainie co weekend. Podczas zajęć popracujemy z energiami drzew, a ja przekażę Ci teoretyczne wieści na temat stosowania dendroterapii oraz swoje osobiste doświadczenia. Na spotkaniu pogłębisz swoją wrażliwość, zdolności odczuwania, słuchania intuicji, a także nauczysz samodzielnie rozmawiać z drzewami, aby ich wskazówki stosować w życiu osobistym. Dla gości z daleka jest możliwość noclegu, pokoje z łazienkami, parking, oraz w pełni wyposażone kuchenki. Szczegółowy program warsztatu znajdziesz klikając tutaj: https://szeptykniei.wordpress.com/2019/01/14/przytulanie-drzew-podroz-do-zrodla-istnienia/
Kontakt w sprawie zgłoszeń:czeremcha27@wp.pl Terminy najbliższych wypraw znajdziesz w kalendarzu na pasku bocznym bloga.
Jest na końcu, jak Mandala On rozświetlić drogę stara
I nagietkiem, nazywany Niesie szczęście poprzez plany
Kiedy pierwszy raz spojrzałem na Ciebie, pokazały się nie drzewa, a głównie kwiaty, w bogatej palecie gatunków. Dwa z nich chcą po prostu, żebyś o nich wiedziała. Drzewa długo nie chciały się pokazać, coś kryły, lawirowały , nie były pewne… To przesłanie mogłoby pewnie wyglądać przez te wszystkie miesiące oczekiwania inaczej. Wiem jednak, że właśnie dzisiaj będzie najwłaściwsze.
Jesion – Wezwanie ze Snów
Pierwszy i stanowczo przychodzi do Ciebie Jesion Wyniosły, jako uzdrowiciel, a zarazem przewodnik życiowej wędrówki. Powinnaś bardzo dobrze rezonować z tym drzewem. Jesion mówi coś o starych sprawach, nawykach, przekonaniach, które jeszcze trzymają Cię trochę w tym, czego byś nie chciała. Z pomocą jesionu zostaną lekko puszczone. To drzewo wyboru i wsparcia. Przy czym jesion nie ocenia, ani nie forsuje ‘’swego zdania’’. Jeśli zechcesz, wesprze Cię w tym co jest, a jeśli zdecydujesz pójść razem z nim na wyprawę po zakamarkach ducha, poprowadzi przez ocean nieznanego. Jesiony dobrze też pomagają odnazlezc na nowo siły, do kontynuowania starych obowiązków, ponownie dostrzec sens, znaleźć tą iskrę… Nazywam ich ‘’Podróżnikami po Wymiarach’’, bowiem jesiony nie do końca jakby świadomie uczestniczyły w życiu świata, pozostając zanurzone w odległych sprawach kosmosu. Ich duch jest obecny w każdym z możliwych światów. W wierzeniach skandynawskich, jesion przedstawiany był jako ‘’Drzewo Świata’’, które jest właśnie strażnikiem i powiernikiem dalekich krain, do których dostęp zyskają tylko godni i wybrani przez Drzewo. Jesion daje dostęp do wiedzy głównie o zewnętrzu natury wszechświata, choć doskonale sprawdzi się jako przewodnik do odkrywania w sobie. Mówi, że obserwował Cię od dawna i próbował nawiązać kontakt. Ciekawe, czy usłyszałaś? Wskazuje też na potrzebne otwarcie na przestrzeń senną, skąd ponoć od dawna mają płynąć do Ciebie wskazówki, które pomijasz. Jesion patrzy na Ciebie i widzi jakieś ‘’znamiona’’, które mi pokazują się jako niewielkie ciemne plamki na aurze / duszy. Mają być czymś w rodzaju ‘’nieuszczelnienia’’, podpowiada jesion 🙂 On chce Ci pomóc to załatać. W każdym razie, teraz wiesz, do kogo trzeba się udać.
Jodła górska – Moc Życia
Siła, spokój, krzyk, stanowczość, wytrwałość, moc osobista i własne zdanie, z takimi atrybutami przychodzi do Ciebie Jodła. Jest to drzewo które zwykle wskazuje na to co nieuzdrowione, ale w Twoim przypadku jest po prostu zapiskiem esencji, jaka w Tobie drzemie. Jestem ciekaw, czy wspomniane atrybuty przejawiasz w życiu, czy dopiero zechcą się one odezwać. Jest w Tobie bardzo dużo tzw ‘’energii życiowej’’, siły i wigoru, która promienieje i wzrasta, gdy otaczasz się konkretnymi ludzmi, i podejmujesz zajęcia które dają Ci radość. O ile u jesiona znajdziesz ukojenie, tak u jodły siłę, werwę, opanowanie i konkretny spokój do swoich działań. Jodła jest Twoją siostrą, bardzo Cię przypomina. Podobnie gibka, giętka, a zarazem konkretna, stanowcza, zaradna. Gdy dopada ją życiowy wicher, bierze chłodny głęboki oddech, i już w zaufaniu poddaje sztormowi. Przy czym mocno trzyma się życia i ma w zanadrzu szereg atutów. Jodły żyją w niełatwych warunkach, korzenie zapuszczają wśród skał i przeszkód, smaga je chłód, lawiny, wichury na gołych górskich zboczach. Mimo to potrafią przetrwać i stworzyć własny las. Zbudować bogate środowisko, stać się domem i opoką dla innych. Siostra Jodła będzie Twoją nauczycielką w trudach, lub gdy poczujesz że jakaś sytuacja Cię przerasta. Już widzę jak pod jej pniem szybko wraca Ci zrozumienie, spokój, uśmiech, rześkość oraz wiara, że zamieszanie jest tylko chwilowe.
Orzech Włoski – Przez myśli do Celu
Gdy Stwórca swoją esencją przejawił się w nas, wyposażył swoje dzieci w potrzebne do istnienia i doświadczania ‘’instrumenty. Jednym z nich jest umysł. Narzędzie twórcze, wspaniałe, a jednocześnie tak krnąbrne i zwodnicze, knujące, prowadzące do… Abyśmy o tym nie zapomnieli, posiał drzewa, a nasionom przekazał wieczną informację, którą bez problemu odczytują pokolenia szamanów, znachorów, otwartych na świat wędrowców i wieszczy. Obserwując swoje myśli, sam przyłapuje się na tym, co też potrafi spsocić niepokorny umysł, na jakie manowce nas zwieść. Na szczęście, to rodzaj swoistego komputera, który pozostaje przy odrobinie cierpliwości niemal całkowicie ‘’programowalny’’. Wie o tym wielu, i z powodzeniem wykorzystuje do swoich celów. Pracując z umysłem można wielu rzeczy dowiedzieć się nie tyle o sobie, co o programach jakie zostały nam nałożone, a które przyjęliśmy jako własne. Można też tą pracę odczuć jako równie duchową wędrówkę, co działanie z podświadomością lub duszą. Orzech, Drzewo Umysłu, tylko nam o tym wszystkim przypomina. Woła do siebie, aby umysł zresetować, wyciszyć, ‘’nastawić’’ na pożądaną częstotliwość i nie oszaleć w gąszczu informacji i dziejących się zmian. Orzech to wytrawny analityk, doradca pełen pomysłów, wspaniały nawigator po konstruktach i schematach. Pokazał się przy Tobie jako dopełnienie, gdyż istnieje u Ciebie bardzo ciekawe połączenie pierwiastków męsko – żeńskich, które przekładają się na platformę życiowej zaradności. I choć orzech jest w rozważaniach dobry, mówi aby teraz pomysły i planowania odpuścić. Wiesz już wszystko co masz wiedzieć. Zyskałaś dostęp do wiedzy o przodkach, i energetycznej biblioteki informacyjnej zapisu Twej drogi. Od jakiegoś czas z niej korzystasz, świadomie lub nie. W Twoje Duszy żyje pamięć o wszystkich sposobach realizacji, materializacji, wyczuciu konkretnego działania na moment. Żyją w niej zachwyty, zdarzenia minione, radości i cienie, a z nimi cała siła doświadczenia. ‘’Pora iść po swoje’’, gdy piszę dla Ciebie, cały czas pokazuje się to zdanie.
Bodziszek – Leśny Przyjaciel
Wiele radości, znajdziesz wśród kwiatów. To one pokazały się najpierw, przy pierwszych wglądach. Bodziszek nie pokazuje się tu jako konkretny gatunek, a raczej cały, kwietny ród. Bodziszki to rośliny wieloletnie, i stosowane w medycynie ludowej. Czasem pokazują się kwiaty w sprawach zdrowia. Warto wówczas poczytać na co pomagają, i odnieść do siebie, czy jest na to potrzeba.
Nagietek – Mandala Istnienia
Czasem w przesłaniach, oprócz drzew i ptaków pokazują się jeszcze mniejsze rośliny, w znaczeniu jako ‘’kwiat życia’’. Takim Twoim kwiatem jest nagietek, który promieniuje tutaj sytością swej pomarańczy na Twoją głową, a czasami osiada wpleciony we włosy. We florystyce uważany za symbol hm… Utraconej miłości, rozpaczy za nią, odrzuceniem… Ale w duchowości, nagietek uznawany jest za mądrą i przede wszystkim słoneczną istotę. ‘’Narzeczona Słońca’’ – to jedno z określeń potocznych dla nagietka J Dawniej ufano tym kwiatom w kwestii przepowiadania pogody, którą wróżono z godzin rozpościerania płatków. Nagietek jest kojący, pielęgnacyjny, troskliwy i zarazem łagodny. Dla mnie pokazuje Twoją najlepszą stronę. Jego żywiołem jest słoneczny ogień, a medytacja wśród nagietków prowadzi do zwiększenia osobistej energii ochronnej i mocy psychicznych. Suszone płatki które dawniej rozsypywano pod łóżkiem lub wkładano pod poduszkę, przynosić miały spokojny sen. Wierzono że noszone w pomarańczowym woreczku na wysokości splotu słonecznego, odpędzają wszelkie demony, lęki, zwidy i strachy. Nagietek był również jednym ze składników maści którą nacierano się przed snem, co miało spełnić marzenie o wielkiej miłości 🙂 Tyle przeciwstawnych znaczeń… Sam nagietek pewnie nic o nich nie wie, i po prostu każdego poranka rozpościera swoje płatki do słońca, karmiąc się jego ciepłem i mocą. Mandala Istnienie plecie swój niewzruszony ruch pośród słów, znaczeń, oczekiwań ludzkich, analiz, chęci poznania… Gdy tymczasem ona, kieruje się prostotą wśród labiryntów.
Drzewo Mocy: Jesion Wyniosły
Wskazujące: Jodła Górska
Opiekuńcze: Orzech Włoski
Kwiat Życia: Nagietek
Dziękuję dziś Annie W. za możliwość sporządzenia tego przesłania i całą leśną podróż z kolorowymi kwiatami, drzewami i słowami. Poniżej kilka zdań wiadomości zwrotnej, jaką otrzymałem już po odbiorze tekstu.
‚‚Witaj Sebastianie,
Dziękuję Ci za przesłanie. Piszesz „Jesion mówi coś o starych sprawach, nawykach, przekonaniach, które jeszcze trzymają Cię trochę w tym, czego byś nie chciała. Z pomocą jesionu zostaną lekko puszczone.” Jeszcze go nie odwiedziłam, a już po zapoznaniu się z przesłaniem odczułam jego wielkie wsparcie, właśnie podczas ww. procesów. Pisząc w wielkim skrócie, „wyrzekam się” przekonań, schematów, itp. odkąd pamiętam, od zawsze czułam, że jestem tu po to, by przerwać programy moich przodków, przy czym moment uświadomienia sobie tego był początkiem kolejnego etapu mojego życia, niczym ponowne narodziny. Czuję braterską energię mojego Drzewa Mocy, a samo stwierdzenie, że jesion nie ocenia, ani nie forsuje ‘’swego zdania’’, jest jednym z dowodów, że ze sobą wibrujemy 🙂
„Jodła górska – Moc Życia. Siła, spokój, krzyk, stanowczość, wytrwałość, moc osobista i własne zdanie, z takimi atrybutami przychodzi do Ciebie Jodła” – tak, zgadza się, takie atrybuty przejawiam w życiu – taki mix energi męskiej i żeńskiej. Siostrzane wsparcie jodły również celnie upatruję na mojej ścieżce życiowej.
O orzechu nie mam nawet co dodać do tego, co opisałeś. Po prostu „czarne na białym” o mnie. Jeśli chodzi o przepięknego bodziszka, mam na razie tylko przemyślenia, żadnej pewności. Pewnie przyjdzie z czasem.
Za to z nagietkiem od razu poczułam więź 🙂 No może tylko ta utracona miłość nie jest mi jasna lub skrywa ją jeszcze moja podświadomość, może ma to związek z moimi rodzicami, innymi przodkami. Natomiast słoneczne usposobienie nagietka sprawia, że jest mi bardzo bliski. Gdy o nim przeczytałam w przesłaniu, poczułam, jakby uzupełnił jakąś pustkę we mnie – kto wie, może tę utraconą miłość? Dostrzegam w sobie jego atrybuty, jak np. to niewzruszenie. Tym samym podsumowując całość, idę po swoje ❤
Przesyłam moc wdzięczności za Twoją twórczość, której jednym z dzieł jest przesłanie dla mnie. Mam nadzieję, że moja odpowiedź sprawi Ci radość”
A jeśli i Ty chciałbyś zamówić dla siebie ”podobny” tekst, przesłanie za pośrednictwem Natury, to zapraszam do kontaktu przez e-mail: czeremcha27@wp.pl Szczegółowe informacje na temat zamawiania przesłań znajdziesz klikając TUTAJ.
Choć jeszcze bardziej zapraszam do osobistego udziału w warsztatach pracy z Drzewami Mocy, podczas których nauczysz się samemu kontaktować z ich energiami, odczytywać wskazówki, nawiązywać relacje, komunikować. Przyda Ci się na pewno bardziej, niż jednorazowy wpis. Wyprawy są lekkie, przyjemne, zawsze dostosowane pod kondycję, wiek i potrzeby uczestnika. Dla gości z daleka czeka w pełni wyposażona kwatera noclegowa, pokoje z łazienkami i kuchenkami, oraz możliwość zamówienia posiłków + parking na miejscu. Działamy normalnie, z wysokim standardem bezpieczeństwa poprzez ozonowanie pokoi. Więcej na temat tych zajęć przeczytasz klikając w link:
Tam gdzie górskie szczyty, Grzbiet wznoszą daleki Układają dni senne, Zmęczone powieki
I grań marszczy czoło, W dal bystro spogląda Z apetytem na życie, Tak spraw swych dogląda
Jodeł pasmo w pół się kłania, Słów tak wiele do oddania
Bo te jodły wiedzą skrycie Jak prowadzić Cię przez życie
Kasztanowiec ciepłem wita Wgłębia w serce, Z niego czyta
I powiedzieć chce on miękko Że podziwia drogę wielką
Szlak się zmienia, wiedzie, kluczy Za nim łopot skrzydeł kruczych
Ptak co przysiadł, na Topoli On poddaje się Twej woli
Lecz na chwilę tylko siada Bo znów zmiany zapowiada
Gdzieś za mgłami, nad wodami Los Twój wiedzie, z rybitwami
I czubatą ona zwana Już tak rzadko, spotykana
Alarm ptasi się podnosi Czy Cię trzeba jeszcze prosić
Abyś poszła tam gdzie widzisz, Czegoś lękasz? Czy się wstydzisz
Marszczą myśli się na korze Jeszcze jeden brat pomoże
Świerkiem on przez ludzi zwany Zawsze stawi, gdy wezwany
A nad lasem ktoś szybuje Widzi dokąd Ty wędrujesz
Przewodniczka w Ptasiej Księdze Woła Cię ku sobie prędzej
Ruda kania, w świerku siada Słuchaj co Ci opowiada:
– Nie jest sztuką cel namierzyć, Ale to, by sobie wierzyć I dopiero go spróbować’’
Kiwa bystro kani głowa, Duch jej siądzie na ramieniu
By pilnować już, w spełnieniu
Witaj Beato. Twoje drzewa i ptaki pokazały się od razu, choć zaczekać chciały, a zapleść w przestrzeni wspólny wiersz. Wieści są dość chaotyczne i nie uszeregowane, przeplatają się garściami, dlatego najlepiej po prostu po kolei przyjrzeć temu, co wiersz zapisał i wskazuje.
JODŁA – MARZENIA O SZCZYTACH
Zwykle jodła stoi za osobami ambitnymi, śmiałymi, pewnymi siebie, patrzącymi daleko poza horyzonty. Takimi, które zawsze są gotowe na zmianę życiowego scenariusza, nieco upartymi. Jodeł pokazało się wiele, i wychodzi że będzie to Twoje ‘’ładujące’’ Drzewo Mocy. Z którym wiele spraw można wyprostować, ułagodzić. Pokazuje się też konflikt z kimś w rodzinie, nie wiem czy o życiowe interesy, a może rodowy prestiż. Jodły to jednostki bardzo samodzielne i wytrwałe w dążeniach. Umiejące sobie radzić. Ale i one wiedzą, że współpraca przynosi korzyść. W świecie drzew tak jak w ludzkim – zdarzają się takie sytuacje, kiedy porozumieć i współpracować się nie da. Przykładem mogą być drzewa tak mocno doświadczone przez okoliczności otoczenia, życia, tak bardzo zawiedzione i zamknięte na pomoc, że ich towarzysze odpuszczają pozostawiając takiego osobnika ‘’na pastwę’’. Aby samemu przerobił swoje lekcje, lub i nie. Czasem warto i w ludzkich relacjach tak zrobić… Wygląda na to, że dawne ambitne marzenia zostały czymś przykryte, choć nadal z nadzieją spoglądasz na sposób ich dokonania. Być może zostały porzucone poprzez różne życiowe zakręty. Jednak widać przy Tobie tyle bystrych i zaradnych ptaków, że wciąż działania pozostają możliwe.
KASZTANOWIEC – CIEPŁO SERCA
Bardzo uśmiecham się do tego Kasztana, który przychodzi jako opiekun i pocieszyciel. Pokazał jak otula korzeniami Twoje serce i sięga w jego głąb, docierając do Twoich wrodzonych pokładów wrażliwości i dobroci. Mruczał wtedy z zadowoleniem, bo było dobrze mu ogrzać się w Twoim cieple. Wcale nie są tak bardzo zakopane, jak mogłoby się wydawać. Jesteś osobą stanowczą, niekiedy surową, wymagającą od siebie i innych. Może momentami za bardzo. Lubisz mieć wpływ na dziejące się rzeczy i pozostawać sprawcza. Podejmowanie nawet trudnych decyzji, to Twój atut. Wielu osobom już pomogłaś w ten sposób, kiedy oni nie byli pewni siebie ani swoich działań. Wtedy Beata widzi, bystro i trafnie doradza. Jakkolwiek często w sposób niedelikatny, przez co z dobrych rad skorzystają nieliczni. Jednak docieranie przez szorstkość, to Twój skuteczny sposób. Może jednak warto połączyć to z Kasztanową wyrozumiałością? Gdy drzewa nam radzą, zwykle nie forsują swojego zdania. One akceptują nasze wybory i drogę, pozostając dość chłodnymi obserwatorami. Mój Krzesimir powiedział mi kiedyś ‘’Jak byś nie wybrał, tak będzie dla Ciebie dobrze’’. Zszokowało mnie to, ale zrozumiałem że nie zawsze są istotne wymarzone okoliczności, detale, forma naszej drogi. Wszędzie będzie jakiś rozwój. Kasztanowiec to Twoje Drzewo Opiekuńcze i sprawdzi się zawsze w stanach potrzeby ukojenia, wyciszenia, skupieniu na wewnętrznej radości z tego co cieszyło kiedyś lub teraz jest. Widzę Waszą piękną, troskliwą przyjazn, pełną wzajemnego zrozumienia i wzruszeń. Koniecznie zapoznaj się z rodem kasztanów przez któreś z drzew.
KRUK – GOŚĆ ZZA ŚWIATÓW
Trudno chyba o ptaka bardziej owianego tajemnicą i przesłaniami w legendach niż kruk. Ptak na którym ciążą zabobony, jednocześnie tytan ptasiego intelektu, który jest w stanie się nauczyć nawet rozwiązywać zadania matematyczne. Jest to potężny patron szamanów, znachorek, mistyków, wiedzm i czarodziejów. Dawniej, kiedy pola bitew zasnuwały się kurzem zwycięstw i porażek, zjawiały się stada kruków. Często śledziły już przemieszczające się armie, czując że lada moment zbiorą swoje żniwa. Dla mnie kruk to symbol zwycięstwa właśnie, pokonania wroga, jego bezsiły, kiedy ciało jest już szarpane i rozrywane do kości. Taki wróg nie wstanie. Ale. Kruk pokazuje mi obecność zmarłej osoby z Twojej rodziny, która jest przy Tobie często lub ciągle. Ona ma do zrealizowania jakiś cel. Jej energia trochę Cię trzyma, powstrzymuje. Świadomość / projekcja tej osoby dotąd nie pogodziła się z czymś utraconym tutaj, a na Tobie próbuje ‘’wymusić’’ taką ścieżkę, aby zrealizować swój cel. Możliwe że już doświadczyłaś w życiu działania tej obecności, lub to podejrzewałaś. To na szczęście nie jest jakiś duży problem, i można to będzie uwolnić poprzez pracę z rodem. Choć o kruku mógłbym napisać Ci na kilka stron, pokazał się on tylko na moment, niespodzianie, i chodziło tylko o tą informację.
‘’Na dachu świata, kruki przysiadły Czarni lordowie, w piór pelerynie Ostatnie kości zbielałe objadły, Stróżują tutejszej krainie’’
~ Szepty Kniei, Ballada Bagienna
RYBITWA CZUBATA – PODRÓŻ DO ŚWIATA
Ptak wędrowny wielkości mewy, związany z rzekami, wybrzeżami, wyspami, który pokazuje się jako towarzyszka Twojej Duszy. Bardzo charakterystyczna, z powodu czarnej ‘’grzywy’’ zachodzącej aż na tył głowy. Głos tej rybitwy jest ostry, chropawy, choć delikatny w tonie. Powinnaś bardzo przyjrzeć się jej życiu, aby wynieść z ptasiego żywota coś dla siebie. Może nawet letnia wyprawa z lornetką w celu ich obserwacji. Rybitwa to precyzyjny łowca, patrolujący sunące powierzchnie rzek, i błyskawicznie atakujący, gdy tylko zobaczy swój cel – rybkę. Z jednej strony może się to wydawać pochopnym działanie, bo przecież w życiu tak nie robimy – zwykle starannie planujemy, analizujemy, tworzymy strategie, poruszamy się ostrożnie. Jednak rybitwa wie, że skoro cel nagle znalazł się przed nią, to warto zanurkować, bo taka okazja może się już nie powtórzyć. Rybitwa czubata to wszechstronny ptak, zamieszkujący wszystkie kontynenty od stref równikowych, po chłodne obszary Szwecji. Wszędzie jej dobrze, gdzie woda, rzeczne wyspy i skaliste klify. Dawniej jej jaja były zbierane przez ludzi i sprzedawane po cenie kurzych. Choć w koloniach rybitw wybuchają czasem sprzeczki, to doskonale wiedzą one jak pracować zespołowo. Gdy do wysiadujących ptaków zbliży się intruz, cała masa podrywa się solidarnie, zagłuszając szumem skrzydeł i odgłosami brzmienie fal, a nawet ludzki krzyk. Wróg zostaje oszołomiony, a następnie… spryskany deszczem ptasich odchodów Rybitwy gnieżdżą się ciasno, bardzo blisko siebie i nawet duże ptaki drapieżne nie lubią ryzykować tutaj ataku, obawiając się rybitwowego piekła. Kolonie są zakładane na rzadko porośniętych wyspach, wydmach, piaszczystych łachach rzek. Pisklęta pozostają w gnieździe przez 2 dni i są trudne do wypatrzenia, skulone nie różnią od kolorowych rzecznych kamieni. Łączą się w grupki z innymi pisklętami i spacerują oddalając się coraz dalej, tworząc swoiste, wędrujące przedszkole. Mimo różnic niedostrzegalnych ludzkim okiem, rodzice jakoś rozpoznają swoje maleństwa i karmią tylko je. Czego uczy nas rybitwa? Tego, że w każdym zakątku świata możemy odnaleźć własne plemię i liczyć na pomoc. Że czasem warto trzymać się miejsc, które dają nam to, czego wgłębi potrzebujemy, ale też nie ograniczać – podróżować i szukać kolejnych.
Topola przychodzi do siebie jako Starsza Siostra, taka co wesprze, doradzi, wysłucha, zaopiekuje się, lub poprowadzi. Są to drzewa stanowcze, dostojne i dumne, zarazem bardzo przyjacielskie ludziom, lecz by zdobyć ich sympatię trzeba się wykazać nie lada kurtuazją. Topole widzą nas bardzo dokładnie i przenikliwie, nic się przed nimi nie ukryje. Bardzo ‘’smakuje im’’ ludzka energia, i to jedne z tych niewielu drzew które nie robią niczego pobieżnie, nie głaszczą tylko po głowie, a prowadzą przez procesy głębokich transformacji. Pracując z Topolami oddajemy im swoje balasty, negatywne energie, którą z kolei one się żywią i zmieniają jej walory puszczając oczyszczoną do świata. Są drzewami szczególnie ważnymi w miastach, na obrzeżach polnych dróg i w przeróżnych zakątkach, a to dlatego że szybko rosną, pochłaniając ogromne ilości ludzkich zanieczyszczeń. Tak jak oczyszczają na poziomie duchowym, tak równie sprawnie w materii. Szybki przyrost powoduje, że już w ciągu pół pokolenia możemy się cieszyć dużym, dorodnym drzewem. Jest też odporna, i choć jej żywiołem są zalewane doliny rzek, to doskonale radzi sobie w miastach, i przy drogach. To już jednak ostatki – jeszcze kilka lat, a majestatyczne, dające cień i osłonę od wiatru przy drogach topole, będą szarym wspomnieniem… Krzyk podnoszą alergicy (do których sam należę), ale zawsze się dziwię, że tym samym ludziom nie przeszkadzają już spaliny, smog i dym, nie postulują wycinania kominów na dachach czy zatykania rur wydechowych aut, z których wydzieliny w dłuższej perspektywie powodują znacznie cięższe ‘’dolegliwości’’. A Topola pomaga przecież i tutaj, ofiarując wzrost z szumiących kojąco liści, czyste, rześkie powietrze. Ich pączki, zjadane świeże lub ususzone mają silne właściwości przeciwzapalne i łagodzące bóle, wspierające drogi moczowe.
KANIA RUDA – ŚNIĄCY LATAWIEC
Oto główny ptak – przewodnik Twojej Duszy. Kanię nie jest spotkać tak łatwo jak myszołowa, bo to nieliczny ptak lęgowy, zamieszkujący mozaikowe tereny na obrzeżach lasów, stawów, rzek, jezior, w krajobrazie półrolniczym. Występuje głównie na zachodzie kraju. Przylatująca kania niesie informacje o tym, jak walczyć o swoje. Jest ona bowiem ptakiem agresywnym, intensywnie przepędzającym pozostałe gatunki drapieżne. Jej żywot, to gra pozorów. Z jednej strony unosi się ‘’sennie’’ szybuje z gracją i leniwie, aby za chwilę zamienić się w groznego wojownika. Można to interpretować dwojako. Albo potrzebujesz zawalczyć o swoje, lub robisz to zbyt dosadnie, raniąc przy tym innych. Kania żywi się wszystkim i niczym nie pogardzi, zjada gryzonie, krety, jaszczurki, owady. Bywa, że plądruje lęgi innych ptaków. Jednak nie rozpatrywałbym jej pierzastej doniosłości negatywnie. Kania to piękny ptak o wspaniałym upierzeniu, czarujący i zachwycający, jeśli tylko poświęcić mu większą chwilę. Kania nie boi się próbować nowych rzeczy, choć ma swoje ulubione strategie polowania, to czasem wybiera też padlinę, lub podejmuje ataki w locie. Przyjmuje wyzwania i modyfikuje plany. Często przejmuje gniazda po myszołowach i krukach. Dorosłe kanie przynoszą młodym pokarm z odległości nawet ponad 10km. Podczas budowy gniazda, obserwowano jak potrafiły ‘’rozebrać’’ stracha na wróble. Lubują się w ‘’szmatkach’’, i kawałkach tkanin, którymi wyścieła swoje gniazdo. Umie korzystać z obecności człowieka – bywa, że pokarm zdobywa na śmietnikach i wysypiskach. Kanie potrafią też kraść – zarówno całe gniazda innych ptaków unosząc je w powietrze razem z pisklętami… Jak i kurczęta z gospodarstwa. Średniowieczem, bywały w miastach tak oswojone, że jadały z ręki. To ptak wędrowny, który zimuje na zachodzie europy. W powabnym, zwiewnym locie tokowym, kania wygląda jakby unosił ją wiatr. Niczym senne marzenie
Dobre, mocne strony: Asertywność, odwaga, chwytanie okazji, przebojowość, ciekawość świata, elegancja, wytrwałość, szybkość reakcji i podejmowania decyzji, strategia, brawura, zaradność, dostosowanie do okoliczności.
Ciemne: Konformizm, wybuchowość, agresja, zawłaszczanie przestrzeni i własności, brak zdrowych granic.
ŚWIERK – ODPOCZYNEK DUSZY
Świerki, dostojni, milczący, trudni w dialogu, bezkompromisowi i również ukazujący szczerą prawdę o nas. Bywają wytrwałymi, szczerymi przyjaciółmi. Świerki to takie ‘’Anteny Stwórcy’’ i trochę ostatnia deska ratunku, dla tych którzy zagubili duszę w tym świecie. Pomagają ją ‘’ściągnąć’’ z powrotem do człowieka. Na powrót się odnaleźć, zintegrować. Również przepracować swoje cienie, w tym są wybitne. Świerk przychodzi jako Drzewo Wskazujące. Pokazujesz się pod nim jako Istota zmęczona, trochę stargana i strudzona życiem. To wybrzmiało w początku wiersza słowami, ‘’zmęczone powieki – zmarszczone czoło’’. Było trochę w życiu zmagań, często narzuconych z zewnątrz przez formy ‘’energooifnormacyjne’’ zwane programami świadomości zbiorowej. Nie wiem co to było, ale wiem że Dusza nie chciała tego robić i jest jej przykro ‘’że musiała’’. Może to uczucie do Ciebie dociera czasami i nie umiałaś go umiejscowić. Można przeprosić Duszę, zabrać ją do świerków, poprosić je o pomoc. Obiecać, że będziesz zwracać uwagę na jej subtelne sygnały. W każdym razie… Ona chce teraz odpocząć od spraw świata, domu, rodziny, a pobyć z Tobą. Zapytaj ją jak się czuje, i czego pragnie. Co możesz dla nie zrobić, lub co ona chciałaby doświadczyć Odpowiedzi się zjawią. Przeznaczaj jeden dzień w tygodniu dla Duszy, robiąc coś co sprawia Wam radość. To tylko wskazówki i podpowiedzi, nie szczegółowe wytyczne. Każdy znajdzie swój sposób.
I odpocznę ja pod Drzewem Po błękitnym, rześkim niebem I przeproszę Ciebie Duszo, Że musiałam siebie zmuszać
Twarz wystawię swą ku słońcu I poczuje, że ja w końcu Z Tobą więzi odbuduję Twe uśmiechy w sobie czuję
Igły świerka, ślad na korze On do Ciebie mi pomoże
Drogę znaleźć, i marzenia Szepty Twoje, przejawienia
Świerków krąg się zakołysze Odnajdziemy, własną Ciszę.
Oto Twoja świerkowa modlitwa przywołania Duszy. Możesz ją wypowiedzieć na głos, gdy już będziesz pod drzewami
Ptaki Pieśni Duszy: Kania Ruda, Rybitwa Czubata, Kruk
Wychodzi na to, że wracam do pisania przesłań! Wszystko stało się niespodzianie, po prostu pewnego dnia zobaczyłem na koncie środki z dopiskiem ‘’zamówienie przesłania od drzew mocy i ptaków dusz’’. W pierwszej chwili byłem zaskoczony, no bo przecież ‘’od roku prawie nie spisuję przesłań’’. No tak, przecież na blogu jednak cały czas widnieje taka opcja. Ale poczułem, że tutaj ma ono być, jest potrzebne, a słowa przyjdą. Przyjąłem je więc i spokojnie czekałem, na spacerach pytając trochę drzew o wieści dla mojej klientki. Jest to przykład ”przesłania łączonego” które zawiera wieści od Ptaków i Drzew.
Nic jednak nie zastąpi osobistego spotkania i indywidualnej nauki słuchania drzew w kniei, tak więc szczególnie serdecznie zapraszam Was na wiosenne warsztaty dendroterapii, na których będę dzielił się znów swoją wiedzą, grał relaksujące koncerty, a i pieśni Drzew Mocy proszą się już by zabrzmieć Wydarzenie ruszyło i nazywa się KRĄG WĘDROWCÓW POD DRZEWAMI MOCY. Najbardziej spełniony będę, gdy sami będziecie potrafili wsłuchać się w szepty lasu, aby rozpoznać płynące zeń dla Was wskazówki. Szczegółowe wiadomości o warsztatach znajdziesz tutaj:
PODZIĘKOWANIA ( FRAGMENT maila od klientki, po odbiorze treści )
Otworzyłam tekst z bijącym sercem. Po przeczytaniu pierwszych stron rozkleiłam się….Przecież to cała Ja…Przeczytałam tekst do końca i musiałam na kilka dni nie wracać do przesłania. Tak, jak napisałeś: „niech słowa popracują”. Potem, po jakimś czasie, usiadłam do lektury ponownie, już spokojniejsza i delektująca się każdym słowem. Tak naprawdę wszystko to wiem o sobie i cieszę się, że Drzewa i ptaki to przekazały w Przesłaniu. To cudowne mieć tyle wsparcia ze strony Drzew i Ptaków. Dużym zaskoczeniem dla mnie był fragment o Kruku i obecności zmarłej osoby z rodu, która jest przy mnie. Chyba nie do końca byłam tego świadoma. Po raz kolejny czytając Przesłanie uśmiechnęłam się i łzy napłynęły mi do oczu przy fragmencie o Kasztanowcu. Ale me Serce radośnie zadrgało! Świerk-Odpoczynek Duszy…od dłuższego czasu w moim życiu pojawiają się sytuacje, gdzie temat Duszy jest mocno zaakcentowany (książki, filmy na YT). Dzieje się tak, bo tego szukam…Sercem. I nawet w rozmowach często używam stwierdzenia: teraz jest czas dla mnie (czytaj: dla mnie i mojej Dusz). Czyli robię to, co sprawia mi radość! Przynajmniej staram się jak tylko mogę;) Krzątanina domowa, rodzinna, to już daleki plan. Dzieci odchowane, więc dużo więcej jest czasu dla siebie;)Marzenia…i tę kwestię poruszyły Drzewa i Ptaki. Napisałeś: „Jednak widać przy Tobie tyle bystrych i zaradnych ptaków, że wciąż działania pozostają możliwe.” , więc jeszcze bardziej uśmiecham się do mych marzeń 🙂 Dziękuję z całego Serca!
Dziękuję serdecznie Beacie za tą podróż z ptakami i drzewami, oraz wybudzenie z zimowego snu
Przesłania DRZEW MOCY i PTAKÓW DUSZ są formą duchowego wglądu w osobowość za zgodą zamawiającego przekaz i mogą pełnić rolę podpowiedzi, wskazówek oraz wsparcia w drodze życiowej. Jeśli chcesz odebrać dla siebie swój wiersz i wieści, poznać swoje Drzewa Mocy i ptasich opiekunów, odezwij się na maila:
”
A jeśli i Ty masz potrzebę / ochotę spotkań z Drzewami i odczytu osobistych przesłań, tudzież spokojnych wędrówek, to zapraszam do Wielkopolski pod Poznań. Warsztat jest kameralny, organizowany tylko dla Ciebie.
Sosna – Rytm Życia 
Olsza Czarna – Wędrowne Ukojenie 
Miłorząb – Książę Wigoru 
Topola Szara – Wiosenne Porządki 
KRUK – GOŚĆ ZZA ŚWIATÓW 
RYBITWA CZUBATA – PODRÓŻ DO ŚWIATA 
Rybitwy gnieżdżą się ciasno, bardzo blisko siebie i nawet duże ptaki drapieżne nie lubią ryzykować tutaj ataku, obawiając się rybitwowego piekła. Kolonie są zakładane na rzadko porośniętych wyspach, wydmach, piaszczystych łachach rzek. Pisklęta pozostają w gnieździe przez 2 dni i są trudne do wypatrzenia, skulone nie różnią od kolorowych rzecznych kamieni. Łączą się w grupki z innymi pisklętami i spacerują oddalając się coraz dalej, tworząc swoiste, wędrujące przedszkole. Mimo różnic niedostrzegalnych ludzkim okiem, rodzice jakoś rozpoznają swoje maleństwa i karmią tylko je. Czego uczy nas rybitwa? Tego, że w każdym zakątku świata możemy odnaleźć własne plemię i liczyć na pomoc. Że czasem warto trzymać się miejsc, które dają nam to, czego wgłębi potrzebujemy, ale też nie ograniczać – podróżować i szukać kolejnych.
Mocne strony: Zaradność, wigor, czujność, upór, działanie, swoboda, silna wola, precyzja, wytrwałość, strategia.
Ciemne: Zawiść, zazdrość, porywczość, krzyk.
KANIA RUDA – ŚNIĄCY LATAWIEC 
Opiekuńcze: Kasztanowiec
Ptaki Pieśni Duszy: Kania Ruda, Rybitwa Czubata, Kruk
Wychodzi na to, że wracam do pisania przesłań! Wszystko stało się niespodzianie, po prostu pewnego dnia zobaczyłem na koncie środki z dopiskiem ‘’zamówienie przesłania od drzew mocy i ptaków dusz’’. W pierwszej chwili byłem zaskoczony, no bo przecież ‘’od roku prawie nie spisuję przesłań’’. No tak, przecież na blogu jednak cały czas widnieje taka opcja. Ale poczułem, że tutaj ma ono być, jest potrzebne, a słowa przyjdą. Przyjąłem je więc i spokojnie czekałem, na spacerach pytając trochę drzew o wieści dla mojej klientki. Jest to przykład 
Szepty Kniei 