Topola szara – Siostra Wieków. Kasztanowiec – Ciepło Serca. Przesłanie drzew i ptaków dla Beaty.

Tam gdzie górskie szczyty,
Grzbiet wznoszą daleki
Układają dni senne,
Zmęczone powieki

I grań marszczy czoło,
W dal bystro spogląda
Z apetytem na życie,
Tak spraw swych dogląda

Jodeł pasmo w pół się kłania,
Słów tak wiele do oddania

Bo te jodły wiedzą skrycie
Jak prowadzić Cię przez życie

Kasztanowiec ciepłem wita
Wgłębia w serce,
Z niego czyta

I powiedzieć chce on miękko
Że podziwia drogę wielką

Szlak się zmienia, wiedzie, kluczy
Za nim łopot skrzydeł kruczych

Ptak co przysiadł, na Topoli
On poddaje się Twej woli

Lecz na chwilę tylko siada
Bo znów zmiany zapowiada

Gdzieś za mgłami, nad wodami
Los Twój wiedzie, z rybitwami

I czubatą ona zwana
Już tak rzadko, spotykana

Alarm ptasi się podnosi
Czy Cię trzeba jeszcze prosić

Abyś poszła tam gdzie widzisz,
Czegoś lękasz? Czy się wstydzisz

Marszczą myśli się na korze
Jeszcze jeden brat pomoże

Świerkiem on przez ludzi zwany
Zawsze stawi, gdy wezwany

A nad lasem ktoś szybuje
Widzi dokąd Ty wędrujesz

Przewodniczka w Ptasiej Księdze
Woła Cię ku sobie prędzej

Ruda kania, w świerku siada
Słuchaj co Ci opowiada:

– Nie jest sztuką cel namierzyć,
Ale to, by sobie wierzyć
I dopiero go spróbować’’

Kiwa bystro kani głowa,
Duch jej siądzie na ramieniu

By pilnować już, w spełnieniu 

Witaj Beato. Twoje drzewa i ptaki pokazały się od razu, choć zaczekać chciały, a zapleść w przestrzeni wspólny wiersz. Wieści są dość chaotyczne i nie uszeregowane, przeplatają się garściami, dlatego najlepiej po prostu po kolei przyjrzeć temu, co wiersz zapisał i wskazuje.

 JODŁA – MARZENIA O SZCZYTACH 

Zwykle jodła stoi za osobami ambitnymi, śmiałymi, pewnymi siebie, patrzącymi daleko poza horyzonty. Takimi, które zawsze są gotowe na zmianę życiowego scenariusza, nieco upartymi. Jodeł pokazało się wiele, i wychodzi że będzie to Twoje ‘’ładujące’’ Drzewo Mocy. Z którym wiele spraw można wyprostować, ułagodzić. Pokazuje się też konflikt z kimś w rodzinie, nie wiem czy o życiowe interesy, a może rodowy prestiż. Jodły to jednostki bardzo samodzielne i wytrwałe w dążeniach. Umiejące sobie radzić. Ale i one wiedzą, że współpraca przynosi korzyść. W świecie drzew tak jak w ludzkim – zdarzają się takie sytuacje, kiedy porozumieć i współpracować się nie da. Przykładem mogą być drzewa tak mocno doświadczone przez okoliczności otoczenia, życia, tak bardzo zawiedzione i zamknięte na pomoc, że ich towarzysze odpuszczają pozostawiając takiego osobnika ‘’na pastwę’’. Aby samemu przerobił swoje lekcje, lub i nie. Czasem warto i w ludzkich relacjach tak zrobić…
Wygląda na to, że dawne ambitne marzenia zostały czymś przykryte, choć nadal z nadzieją spoglądasz na sposób ich dokonania. Być może zostały porzucone poprzez różne życiowe zakręty. Jednak widać przy Tobie tyle bystrych i zaradnych ptaków, że wciąż działania pozostają możliwe.

 KASZTANOWIEC – CIEPŁO SERCA 

Bardzo uśmiecham się do tego Kasztana, który przychodzi jako opiekun i pocieszyciel. Pokazał jak otula korzeniami Twoje serce i sięga w jego głąb, docierając do Twoich wrodzonych pokładów wrażliwości i dobroci. Mruczał wtedy z zadowoleniem, bo było dobrze mu ogrzać się w Twoim cieple. Wcale nie są tak bardzo zakopane, jak mogłoby się wydawać. Jesteś osobą stanowczą, niekiedy surową, wymagającą od siebie i innych. Może momentami za bardzo. Lubisz mieć wpływ na dziejące się rzeczy i pozostawać sprawcza. Podejmowanie nawet trudnych decyzji, to Twój atut. Wielu osobom już pomogłaś w ten sposób, kiedy oni nie byli pewni siebie ani swoich działań. Wtedy Beata widzi, bystro i trafnie doradza. Jakkolwiek często w sposób niedelikatny, przez co z dobrych rad skorzystają nieliczni. Jednak docieranie przez szorstkość, to Twój skuteczny sposób. Może jednak warto połączyć to z Kasztanową wyrozumiałością? Gdy drzewa nam radzą, zwykle nie forsują swojego zdania. One akceptują nasze wybory i drogę, pozostając dość chłodnymi obserwatorami. Mój Krzesimir powiedział mi kiedyś ‘’Jak byś nie wybrał, tak będzie dla Ciebie dobrze’’. Zszokowało mnie to, ale zrozumiałem że nie zawsze są istotne wymarzone okoliczności, detale, forma naszej drogi. Wszędzie będzie jakiś rozwój. Kasztanowiec to Twoje Drzewo Opiekuńcze i sprawdzi się zawsze w stanach potrzeby ukojenia, wyciszenia, skupieniu na wewnętrznej radości z tego co cieszyło kiedyś lub teraz jest. Widzę Waszą piękną, troskliwą przyjazn, pełną wzajemnego zrozumienia i wzruszeń. Koniecznie zapoznaj się z rodem kasztanów przez któreś z drzew.

 KRUK – GOŚĆ ZZA ŚWIATÓW 

Trudno chyba o ptaka bardziej owianego tajemnicą i przesłaniami w legendach niż kruk. Ptak na którym ciążą zabobony, jednocześnie tytan ptasiego intelektu, który jest w stanie się nauczyć nawet rozwiązywać zadania matematyczne. Jest to potężny patron szamanów, znachorek, mistyków, wiedzm i czarodziejów. Dawniej, kiedy pola bitew zasnuwały się kurzem zwycięstw i porażek, zjawiały się stada kruków. Często śledziły już przemieszczające się armie, czując że lada moment zbiorą swoje żniwa. Dla mnie kruk to symbol zwycięstwa właśnie, pokonania wroga, jego bezsiły, kiedy ciało jest już szarpane i rozrywane do kości. Taki wróg nie wstanie. Ale. Kruk pokazuje mi obecność zmarłej osoby z Twojej rodziny, która jest przy Tobie często lub ciągle. Ona ma do zrealizowania jakiś cel. Jej energia trochę Cię trzyma, powstrzymuje. Świadomość / projekcja tej osoby dotąd nie pogodziła się z czymś utraconym tutaj, a na Tobie próbuje ‘’wymusić’’ taką ścieżkę, aby zrealizować swój cel. Możliwe że już doświadczyłaś w życiu działania tej obecności, lub to podejrzewałaś. To na szczęście nie jest jakiś duży problem, i można to będzie uwolnić poprzez pracę z rodem. Choć o kruku mógłbym napisać Ci na kilka stron, pokazał się on tylko na moment, niespodzianie, i chodziło tylko o tą informację.

‘’Na dachu świata, kruki przysiadły
Czarni lordowie, w piór pelerynie
Ostatnie kości zbielałe objadły,
Stróżują tutejszej krainie’’

~ Szepty Kniei, Ballada Bagienna

 RYBITWA CZUBATA – PODRÓŻ DO ŚWIATA 

Ptak wędrowny wielkości mewy, związany z rzekami, wybrzeżami, wyspami, który pokazuje się jako towarzyszka Twojej Duszy. Bardzo charakterystyczna, z powodu czarnej ‘’grzywy’’ zachodzącej aż na tył głowy. Głos tej rybitwy jest ostry, chropawy, choć delikatny w tonie. Powinnaś bardzo przyjrzeć się jej życiu, aby wynieść z ptasiego żywota coś dla siebie. Może nawet letnia wyprawa z lornetką w celu ich obserwacji. Rybitwa to precyzyjny łowca, patrolujący sunące powierzchnie rzek, i błyskawicznie atakujący, gdy tylko zobaczy swój cel – rybkę. Z jednej strony może się to wydawać pochopnym działanie, bo przecież w życiu tak nie robimy – zwykle starannie planujemy, analizujemy, tworzymy strategie, poruszamy się ostrożnie. Jednak rybitwa wie, że skoro cel nagle znalazł się przed nią, to warto zanurkować, bo taka okazja może się już nie powtórzyć. Rybitwa czubata to wszechstronny ptak, zamieszkujący wszystkie kontynenty od stref równikowych, po chłodne obszary Szwecji. Wszędzie jej dobrze, gdzie woda, rzeczne wyspy i skaliste klify. Dawniej jej jaja były zbierane przez ludzi i sprzedawane po cenie kurzych. Choć w koloniach rybitw wybuchają czasem sprzeczki, to doskonale wiedzą one jak pracować zespołowo. Gdy do wysiadujących ptaków zbliży się intruz, cała masa podrywa się solidarnie, zagłuszając szumem skrzydeł i odgłosami brzmienie fal, a nawet ludzki krzyk. Wróg zostaje oszołomiony, a następnie… spryskany deszczem ptasich odchodów  Rybitwy gnieżdżą się ciasno, bardzo blisko siebie i nawet duże ptaki drapieżne nie lubią ryzykować tutaj ataku, obawiając się rybitwowego piekła. Kolonie są zakładane na rzadko porośniętych wyspach, wydmach, piaszczystych łachach rzek. Pisklęta pozostają w gnieździe przez 2 dni i są trudne do wypatrzenia, skulone nie różnią od kolorowych rzecznych kamieni. Łączą się w grupki z innymi pisklętami i spacerują oddalając się coraz dalej, tworząc swoiste, wędrujące przedszkole. Mimo różnic niedostrzegalnych ludzkim okiem, rodzice jakoś rozpoznają swoje maleństwa i karmią tylko je. Czego uczy nas rybitwa? Tego, że w każdym zakątku świata możemy odnaleźć własne plemię i liczyć na pomoc. Że czasem warto trzymać się miejsc, które dają nam to, czego wgłębi potrzebujemy, ale też nie ograniczać – podróżować i szukać kolejnych.

 Mocne strony: Zaradność, wigor, czujność, upór, działanie, swoboda, silna wola, precyzja, wytrwałość, strategia.

 Ciemne: Zawiść, zazdrość, porywczość, krzyk.

 TOPOLA SZARA – SIOSTRA WIEKÓW 

Topola przychodzi do siebie jako Starsza Siostra, taka co wesprze, doradzi, wysłucha, zaopiekuje się, lub poprowadzi. Są to drzewa stanowcze, dostojne i dumne, zarazem bardzo przyjacielskie ludziom, lecz by zdobyć ich sympatię trzeba się wykazać nie lada kurtuazją. Topole widzą nas bardzo dokładnie i przenikliwie, nic się przed nimi nie ukryje. Bardzo ‘’smakuje im’’ ludzka energia, i to jedne z tych niewielu drzew które nie robią niczego pobieżnie, nie głaszczą tylko po głowie, a prowadzą przez procesy głębokich transformacji. Pracując z Topolami oddajemy im swoje balasty, negatywne energie, którą z kolei one się żywią i zmieniają jej walory puszczając oczyszczoną do świata. Są drzewami szczególnie ważnymi w miastach, na obrzeżach polnych dróg i w przeróżnych zakątkach, a to dlatego że szybko rosną, pochłaniając ogromne ilości ludzkich zanieczyszczeń. Tak jak oczyszczają na poziomie duchowym, tak równie sprawnie w materii. Szybki przyrost powoduje, że już w ciągu pół pokolenia możemy się cieszyć dużym, dorodnym drzewem. Jest też odporna, i choć jej żywiołem są zalewane doliny rzek, to doskonale radzi sobie w miastach, i przy drogach. To już jednak ostatki – jeszcze kilka lat, a majestatyczne, dające cień i osłonę od wiatru przy drogach topole, będą szarym wspomnieniem…
Krzyk podnoszą alergicy (do których sam należę), ale zawsze się dziwię, że tym samym ludziom nie przeszkadzają już spaliny, smog i dym, nie postulują wycinania kominów na dachach czy zatykania rur wydechowych aut, z których wydzieliny w dłuższej perspektywie powodują znacznie cięższe ‘’dolegliwości’’. A Topola pomaga przecież i tutaj, ofiarując wzrost z szumiących kojąco liści, czyste, rześkie powietrze. Ich pączki, zjadane świeże lub ususzone mają silne właściwości przeciwzapalne i łagodzące bóle, wspierające drogi moczowe.

 KANIA RUDA – ŚNIĄCY LATAWIEC 

Oto główny ptak – przewodnik Twojej Duszy. Kanię nie jest spotkać tak łatwo jak myszołowa, bo to nieliczny ptak lęgowy, zamieszkujący mozaikowe tereny na obrzeżach lasów, stawów, rzek, jezior, w krajobrazie półrolniczym. Występuje głównie na zachodzie kraju. Przylatująca kania niesie informacje o tym, jak walczyć o swoje. Jest ona bowiem ptakiem agresywnym, intensywnie przepędzającym pozostałe gatunki drapieżne. Jej żywot, to gra pozorów. Z jednej strony unosi się ‘’sennie’’ szybuje z gracją i leniwie, aby za chwilę zamienić się w groznego wojownika. Można to interpretować dwojako. Albo potrzebujesz zawalczyć o swoje, lub robisz to zbyt dosadnie, raniąc przy tym innych. Kania żywi się wszystkim i niczym nie pogardzi, zjada gryzonie, krety, jaszczurki, owady. Bywa, że plądruje lęgi innych ptaków. Jednak nie rozpatrywałbym jej pierzastej doniosłości negatywnie. Kania to piękny ptak o wspaniałym upierzeniu, czarujący i zachwycający, jeśli tylko poświęcić mu większą chwilę. Kania nie boi się próbować nowych rzeczy, choć ma swoje ulubione strategie polowania, to czasem wybiera też padlinę, lub podejmuje ataki w locie. Przyjmuje wyzwania i modyfikuje plany. Często przejmuje gniazda po myszołowach i krukach. Dorosłe kanie przynoszą młodym pokarm z odległości nawet ponad 10km. Podczas budowy gniazda, obserwowano jak potrafiły ‘’rozebrać’’ stracha na wróble. Lubują się w ‘’szmatkach’’, i kawałkach tkanin, którymi wyścieła swoje gniazdo. Umie korzystać z obecności człowieka – bywa, że pokarm zdobywa na śmietnikach i wysypiskach. Kanie potrafią też kraść – zarówno całe gniazda innych ptaków unosząc je w powietrze razem z pisklętami… Jak i kurczęta z gospodarstwa. Średniowieczem, bywały w miastach tak oswojone, że jadały z ręki. To ptak wędrowny, który zimuje na zachodzie europy. W powabnym, zwiewnym locie tokowym, kania wygląda jakby unosił ją wiatr. Niczym senne marzenie

 Dobre, mocne strony: Asertywność, odwaga, chwytanie okazji, przebojowość, ciekawość świata, elegancja, wytrwałość, szybkość reakcji i podejmowania decyzji, strategia, brawura, zaradność, dostosowanie do okoliczności.

 Ciemne: Konformizm, wybuchowość, agresja, zawłaszczanie przestrzeni i własności, brak zdrowych granic.

 ŚWIERK – ODPOCZYNEK DUSZY 

Świerki, dostojni, milczący, trudni w dialogu, bezkompromisowi i również ukazujący szczerą prawdę o nas. Bywają wytrwałymi, szczerymi przyjaciółmi. Świerki to takie ‘’Anteny Stwórcy’’ i trochę ostatnia deska ratunku, dla tych którzy zagubili duszę w tym świecie. Pomagają ją ‘’ściągnąć’’ z powrotem do człowieka. Na powrót się odnaleźć, zintegrować. Również przepracować swoje cienie, w tym są wybitne. Świerk przychodzi jako Drzewo Wskazujące. Pokazujesz się pod nim jako Istota zmęczona, trochę stargana i strudzona życiem. To wybrzmiało w początku wiersza słowami, ‘’zmęczone powieki – zmarszczone czoło’’. Było trochę w życiu zmagań, często narzuconych z zewnątrz przez formy ‘’energooifnormacyjne’’ zwane programami świadomości zbiorowej. Nie wiem co to było, ale wiem że Dusza nie chciała tego robić i jest jej przykro ‘’że musiała’’. Może to uczucie do Ciebie dociera czasami i nie umiałaś go umiejscowić. Można przeprosić Duszę, zabrać ją do świerków, poprosić je o pomoc. Obiecać, że będziesz zwracać uwagę na jej subtelne sygnały. W każdym razie… Ona chce teraz odpocząć od spraw świata, domu, rodziny, a pobyć z Tobą. Zapytaj ją jak się czuje, i czego pragnie. Co możesz dla nie zrobić, lub co ona chciałaby doświadczyć  Odpowiedzi się zjawią. Przeznaczaj jeden dzień w tygodniu dla Duszy, robiąc coś co sprawia Wam radość. To tylko wskazówki i podpowiedzi, nie szczegółowe wytyczne. Każdy znajdzie swój sposób.

I odpocznę ja pod Drzewem
Po błękitnym, rześkim niebem
I przeproszę Ciebie Duszo,
Że musiałam siebie zmuszać

Twarz wystawię swą ku słońcu
I poczuje, że ja w końcu
Z Tobą więzi odbuduję
Twe uśmiechy w sobie czuję

Igły świerka, ślad na korze
On do Ciebie mi pomoże

Drogę znaleźć, i marzenia
Szepty Twoje, przejawienia

Świerków krąg się zakołysze
Odnajdziemy, własną Ciszę.

Oto Twoja świerkowa modlitwa przywołania Duszy. Możesz ją wypowiedzieć na głos, gdy już będziesz pod drzewami 

 Drzewo Mocy: Jodła Górska
 Wspierające: Topola Szara
 Wskazujące: Świerk pospolity
 Opiekuńcze: Kasztanowiec

 Ptaki Pieśni Duszy: Kania Ruda, Rybitwa Czubata, Kruk

 Wychodzi na to, że wracam do pisania przesłań! Wszystko stało się niespodzianie, po prostu pewnego dnia zobaczyłem na koncie środki z dopiskiem ‘’zamówienie przesłania od drzew mocy i ptaków dusz’’. W pierwszej chwili byłem zaskoczony, no bo przecież ‘’od roku prawie nie spisuję przesłań’’. No tak, przecież na blogu jednak cały czas widnieje taka opcja. Ale poczułem, że tutaj ma ono być, jest potrzebne, a słowa przyjdą. Przyjąłem je więc i spokojnie czekałem, na spacerach pytając trochę drzew o wieści dla mojej klientki. Jest to przykład ”przesłania łączonego” które zawiera wieści od Ptaków i Drzew.

Nic jednak nie zastąpi osobistego spotkania i indywidualnej nauki słuchania drzew w kniei, tak więc szczególnie serdecznie zapraszam Was na wiosenne warsztaty dendroterapii, na których będę dzielił się znów swoją wiedzą, grał relaksujące koncerty, a i pieśni Drzew Mocy proszą się już by zabrzmieć  Wydarzenie ruszyło i nazywa się KRĄG WĘDROWCÓW POD DRZEWAMI MOCY. Najbardziej spełniony będę, gdy sami będziecie potrafili wsłuchać się w szepty lasu, aby rozpoznać płynące zeń dla Was wskazówki. Szczegółowe wiadomości o warsztatach znajdziesz tutaj:

https://szeptykniei.wordpress.com/2019/01/14/przytulanie-drzew-podroz-do-zrodla-istnienia/

PODZIĘKOWANIA ( FRAGMENT maila od klientki, po odbiorze treści )

Otworzyłam tekst z bijącym sercem. Po przeczytaniu pierwszych stron rozkleiłam się….Przecież to cała Ja…Przeczytałam tekst do końca i musiałam na kilka dni nie wracać do przesłania. Tak, jak napisałeś: „niech słowa popracują”. Potem, po jakimś czasie, usiadłam do lektury ponownie, już spokojniejsza i delektująca się każdym słowem. Tak naprawdę wszystko to wiem o sobie i cieszę się, że Drzewa i ptaki to przekazały w Przesłaniu. To cudowne mieć tyle wsparcia ze strony Drzew i Ptaków. Dużym zaskoczeniem dla mnie był fragment o Kruku i obecności zmarłej osoby z rodu, która jest przy mnie. Chyba nie do końca byłam tego świadoma. Po raz kolejny czytając Przesłanie uśmiechnęłam się i łzy napłynęły mi do oczu przy fragmencie o Kasztanowcu. Ale me Serce radośnie zadrgało! Świerk-Odpoczynek Duszy…od dłuższego czasu w moim życiu pojawiają się sytuacje, gdzie temat Duszy jest mocno zaakcentowany (książki, filmy na YT). Dzieje się tak, bo tego szukam…Sercem. I nawet w rozmowach często używam stwierdzenia: teraz jest czas dla mnie (czytaj: dla mnie i mojej Dusz). Czyli robię to, co sprawia mi radość! Przynajmniej staram się jak tylko mogę;) Krzątanina domowa, rodzinna, to już daleki plan. Dzieci odchowane, więc dużo więcej jest czasu dla siebie;)Marzenia…i tę kwestię poruszyły Drzewa i Ptaki. Napisałeś: „Jednak widać przy Tobie tyle bystrych i zaradnych ptaków, że wciąż działania pozostają możliwe.” , więc jeszcze bardziej uśmiecham się do mych marzeń 🙂 Dziękuję z całego Serca!

Dziękuję serdecznie Beacie za tą podróż z ptakami i drzewami, oraz wybudzenie z zimowego snu 

Przesłania DRZEW MOCY i PTAKÓW DUSZ są formą duchowego wglądu w osobowość za zgodą zamawiającego przekaz i mogą pełnić rolę podpowiedzi, wskazówek oraz wsparcia w drodze życiowej. Jeśli chcesz odebrać dla siebie swój wiersz i wieści, poznać swoje Drzewa Mocy i ptasich opiekunów, odezwij się na maila:

czeremcha27@wp.pl